Het is kip met countrypotatoes en groene asperges

Na een bezoek aan het filmhuis was Justin chef de la cuisine vandaag, en ik zeg je, hij zit erop! Met een kleine crème brûlée na (gewoon van de Albert, in drie stappen klaar voor gebruik) was dit een zeer geslaagde maaltijd.



De film 'Entre les Murs' die we vanmiddag aanschouwden was niet noemenswaardig trouwens als je het mij vraagt.

Het is puur toeval

Eva, mijn vriendin en huisgenoot, houdt van veel dezelfde dingen als ik. Ik was al een tijd op zoek naar deze Vans zapato del barco's maar nergens kon ik ze in mijn maat vinden.
De hoop had ik na een paar weken al weer opgegeven toen Eva gisteren ineens binnen kwam lopen met deze gave bootschoenen. Mijn reactie: 'Gaaaaaaaaaaast, waar heb je die vandaan?! Die wil ik al zó lang!'

'Nou, gewoon bij Frontrunner' was haar reactie. Dus, logisch, vandaag ben ik naar Frontrunner gegaan en heb ik die schoenen gekocht. 

Eva was niet boos, kan ook niet echt want we hebben een heel assortiment dezelfde dingen. Zonder het van elkaar te weten of tegelijk kopen we dezelfde broeken, schoenen of accessoires en toch zien we er nooit echt compleet hetzelfde uit.

Het is moeilijk

Op tijd naar bed gaan, het is en blijft een issue voor mij. Nou ja, in bed, dat lukt nog wel, maar die laptop dicht, boekjes aan de kant en televisie op standby, daar zit hem het probleem. Nadat ik om half drie vannacht klaar was met werk ben ik gelijk naar huis gegaan om nog een beetje in de buurt van die o-zo-nodige acht uur per nacht te komen. Ik weet van mezelf dat ik die uurtjes nodig heb omdat ik, bij korter dan zeven en een half uur slaap, zeker op werk, een chagrijnige zombie ben. Helaas heb ik me de afgelopen twee uur bezig gehouden met het bekijken van blogs, het luisteren van muziek en heb ik Ebay afgestruind. Gelukkig was ik sterk genoeg om dat laatste na een half uurtje weg te klikken, want ik heb nog wel eens buien waarin ik door blijf zoeken tot ik iets vind dat gekocht kan worden. Lukt dat niet op Ebay, dan zijn er ook nog de online shops van H&M, Topshop, Asos, Freshcotton of whatever op dat moment mijn boat floats. Zo begrijp je dat ik me hier aanzienlijke uren mee kan vermaken. Maar niet vanavond.

Ik klikte Ebay weg, om te gaan slapen. Dat was om half vier. Het is nu één over half vijf en vraag me niet wat ik de laatste 61 minuten heb gedaan want ik zou het je niet kunnen vertellen.

Mijn wekker gaat om half 11 en dat betekent dat als ik nu zou gaan slapen, ik nog vijf uur en 57 minuten heb voor ik er weer uit moet. Ik weet nu al dat me morgen een dodelijk saaie dag op werk te wachten staat waarbij ik rond half zes al compleet ingestort ben. Misschien heb ik geluk en mag ik in plaats van tot tien uur te werken, een uurtje of twee eerder stoppen. Maar met het ongeluk dat ik meestal heb als ik hier van tevoren zo hard op hoop, komt er net als ik van plan ben om mijn werkshirt aan de wilgen te hangen, nog even 30 man binnen met de vraag of ze nog wat kunnen eten. Plannetje verpest.. 

Dus morgen doe ik gewoon weer alsof ik het prima naar m'n zin heb en nog lang niet naar huis wil en dan hoop ik ondertussen maar dat die 30 personen die mijn dagen nog langer dan normaal doen lijken gewoon thuis pizza bestellen.

Ik ga er over dromen, nog vijf uur en 45 minuutjes.

Het is 1986

Gisteren moest ik naar de babyshower van een zwangere collega een babyfoto van mezelf meenemen. De bedoeling was dat zij aan de hand van de foto's moest raden welk cadeau van wie kwam. Na wat bladeren in een fotoalbum kwam ik deze foto tegen en ik weet dat baby's vaker een beetje mollig zijn maar als het programma toen al bestond had mijn moeder me waarschijnlijk gelijk opgegeven voor De Afvallers XXL.



Het mooiste is nog dat mijn collega zonder te raden de gelijkenis tussen mij en het dikzakje op de foto zag. Misschien weer eens tijd voor een weekje soepdieet?

Het is Stella

Ik hou van Franse films. Niet dat ik er nou zoveel gezien heb maar de films die ik gezien heb vond ik stuk voor stuk bijzonder. Op de een bepaalde manier zijn het altijd films waar ik achteraf nog lang over na kan denken. Het begon met La Haine en ook Le Fabuleux Destin D'Amelie Poulain liet een speciaal gevoel achter. Vandaag ben ik met Justin, mijn beste vriend en Filmhuis-partner, naar de film Stella geweest en deze voeg ik toe aan mijn lijstje "mooie Franse films"

Stella is een meisje dat eind jaren '70 opgroeit in het huis boven het café van haar ouders. Ze is bevriend met de stamgasten en weet al vroeg van alles wat zich bij de volwassenen in het café afspeelt. Als zij op een bekakte middelbare school terecht komt merkt ze dat de kinderen om haar heen een heel ander leven leiden. Ze probeert zich aan te passen maar dit kost haar veel moeite.

Door de ogen van het meisje zie je de twee totaal verschillende werelden waar zij zich in begeeft en hoewel ze door het milieu waar ze vandaan komt makkelijk een probleemkind had kunnen worden, geeft ze niet op en probeert ze er het beste van te maken.

Het zijn Halfcabs

Love at first sight! Deze gaan morgen voor het eerst mijn voeten warmhouden!

Het is nieuw, het is LAU.

Het is gaaf, het is mooi, het is interessant, het is leuk, het is te gek, het is lief, het is lelijk, het is hard.. Het is LAU.

Vanaf vandaag zal ik hier schrijven over de dingen die mij bezighouden.